„Cel os wykracza daleko poza ich żądło”, wyjaśnia dr Seirian Sumner, próbując przekonać sceptyczny tłum na New Scientist Live, że nieznośne latające owady są czymś więcej niż tylko utrapieniem przy grillu.
To prawie przegrana bitwa – wszyscy uważają, że osy to absolutne dranie. Są kapryśni, wytrwali i bez wahania cię użądlą. Przynajmniej tak wszyscy myśli, ale okazuje się, że nie powinniśmy być tacy osy.
Oprócz przypadkowego zabicia ich wszystkich w tym procesie, niebezpieczne jest smołowanie wszystkich os tym samym pędzlem. Osą, która wzbudza cały nasz gniew, jest żółta kamizelka, a ta pojedyncza osa jest zupełnie inna od innych rodzajów os, takich jak szerszeń europejski czy wielki azjatycki. Stwierdzenie, że wszystkie osy są złe, bo drażniła cię dość nieznośna żółta kurtka, jest równoznaczne z odmową zjedzenia grzybów, ponieważ ktoś kiedyś nimi w ciebie rzucił.
Rozumiem twoją niechęć do os. Wydaje się, że nie oferują absolutnie nic społeczeństwu ludzkiemu. Osy wyglądają jak padlinożercy w postaci owadów. Ale według dr Sumnera, osy to znacznie więcej, niż myślisz.
Osy są bardziej zróżnicowane niż jakikolwiek inny owad
Tak więc ustaliliśmy już, że żółte kurtki nie są jedynym rodzajem os. Te osy, które są postrzegane jako „gangsterzy i zbiry świata owadów”, to tylko jeden z ponad 150 000 różnych gatunków os. Jest więcej os niż pszczół i mrówek razem wziętych i mają też jedne z największych różnic gatunkowych.
Na przykład Giant Asian Hornet ma 5 cm długości, 7 cm rozpiętości skrzydeł i prędkość lotu 25 mil na godzinę, a Fairy Wasp ma mniej niż 1 mm długości. Następnie można przyjrzeć się błędnie nazwanej mrówce aksamitnej, której samica jest nielotną osą ze złośliwym żądłem lub „królem os”, megalarą, której wygląd ma więcej wspólnego z chrząszczem niż pospolitą odmianą ogrodową. osa, którą tak dobrze znamy.
Osy mają złożone struktury społeczne
Pszczoły towarzyskie, takie jak Yellow Jacket Wasp, Hover Wasp i Paper Wasp, mają życie, które mogłoby pasować do formy telenoweli – wyjaśnia dr Sumner.
„Masz królową, która składa jaja i robotnice, które wychowują larwy – to zupełnie jak pszczoła miodna.
„W normalnej kolonii, takiej jak European Hornet, wszystko jest zgodne z prawem i porządkiem, a królowa nie ma problemów ze swoimi robotnikami. Jednak gdy królowa umiera, rozpętuje się piekło – robotnice zaczynają składać jaja, nikt nie dba o strukturę kolonii i staje się to absolutnym armagedonem”.
To załamanie pojawia się, gdy zaczyna się gra o władzę dla nowej królowej, sytuacja, którą dr Sumner nazywa „sytuacją z Gry o Tron”. Ale kiedy wszystko działa normalnie, jest to dobrze naoliwiona maszyna, w której każda osa odgrywa ważną rolę dla większego dobra. „Bogactwo narodów” Adama Smitha mogło ustanowić zasady nowoczesnej kapitalistycznej industrializacji, ale osy przestrzegały jego zasad 250 milionów lat, zanim je napisał.
Osy są najlepszą formą pestycydu
Jeśli jesteś całkowicie przeciwny pestycydom chemicznym, musisz być zwolennikiem os. Osy są najlepszym pestycydem w naturze, ponieważ są mięsożercami, którzy nie dbają o to, co jedzą, o ile jest to białko. Oznacza to, że pożrą mszyce i gąsienice – wraz z kawałkami twoich piknikowych kanapek, jeśli nadarzy się okazja.
„Tam, gdzie rolnicy masowo usuwali kolonie os, odkryli ogromny wzrost szkodników w swoich gospodarstwach i ogrodach” – wyjaśnił dr Sumner. „Osy w rzeczywistości robią nam przysługę, usuwając szkodniki, w które rzucalibyśmy chemikaliami, aby się ich pozbyć”.
Ponadto, ponieważ osy jedzą pająki, muchy i całą gamę przerażających pełzaczy, których ludzie nienawidzą, nie zabijają również jednego gatunku. Nie polują konkretnie tylko na jeden rodzaj gąsienicy lub jeden rodzaj muchy, zjadają dosłownie wszystko, więc ich obecność nie szkodzi żadnemu ekosystemowi.
„Następnym razem, gdy pójdziesz odgonić tę osę, pomyśl o tym – wolisz pająki, czy wolisz osy?”
Istnieje około 30 000 różnych gatunków os, które radzą sobie ze szkodnikami, a według badań w Australii, osy mogą zjeść średnio 23 kg zdobyczy na kolonię na sezon. Jeśli chodzi o mszyce i mrówki, 23kg to DUŻO szkodników.
Osy są prawdopodobnie lepszymi zapylaczami niż pszczoły
Może Ci się wydawać, że brzmi to dość śmiesznie, zwłaszcza gdy załamuje się ręce na temat śmierci pszczół, ale osy są w rzeczywistości bardzo dobrymi zapylaczami. Osy mogą chwytać całe jedzenie, jakie mogą, ale dorośli, którzy faktycznie wychodzą i polują na nie, nie jedzą tego – zabierają je z powrotem do ula, aby nakarmić swoje młode. Zamiast tego dorosłe osy spożywają węglowodany i odwiedzają rośliny, aby połknąć trochę pyłku. W tym procesie zapylają różne rośliny.
Nie oznacza to, że możemy przestać martwić się spadkiem liczby pszczół – wydaje się, że ten sam spadek występuje również u os. Pszczoły są specjalistami, rozwijają się w ładnych siedliskach, podczas gdy osy nie spędzają tak często w tych środowiskach. Osy wypełniają luki, których nie mają pszczoły, ponieważ w uszkodzonych i zdegradowanych siedliskach kręci się mnóstwo ofiar.
Z tego powodu wiadomo, że osy są odpowiedzialne za zapylanie około 650 różnych gatunków roślin w 105 różnych rodzinach roślin. Nie walczą z pszczołami o terytorium, na ogół je ignorują i z radością odwiedzają rośliny, które przeoczają pszczoły, pozwalając im „wspierać” wysiłki pszczół w zakresie zapylania.
Punkt os?
Więc jaki jest sens os? Równie dobrze mogły krążyć plotki, że doprowadziły one do powstania papieru, ale ci przemysłowcy owadów oferują światu o wiele więcej niż zwykłe piknikowe szkodniki.
Zobacz pokrewną historię leczenia raka: od płuc lisa po jad osy Śledzenie migracji zwierząt: jak dostaliśmy plecaki pszczół?Niestety, jak wyjaśnia dr Sumner, wciąż nie wiemy wystarczająco dużo o osach, aby naprawdę móc określić ilościowo ich wkład w nasze społeczeństwo. Nawet naukowcy nie spędzają wystarczająco dużo czasu na badaniu os, traktując mrówki i pszczoły jako liderów struktur opartych na koloniach. Nie mamy też pojęcia, jakie gatunki żyją w jakich częściach Wielkiej Brytanii – nikt nie poświęcił wystarczająco dużo czasu, aby się dowiedzieć.
Na szczęście od końca sierpnia do początku września przeprowadzono The Great Wasp Survey, aby pomóc zrozumieć skład os w Wielkiej Brytanii. minie trochę czasu, zanim zobaczymy wyniki, ale na razie zastanów się dwa razy, zanim zgładzisz tę osę.
New Scientist Live trwa do 1 października, gdzie można dowiedzieć się więcej o krwawiące brzegi badań naukowych – lub po prostu idź zjeść kilka robaków. Bilety na spektakl można kupić tutaj.